1. Hafta: Konyaspor - Fenerbahçe: 3-2: Hayal kırıklığı.

Değil lige, sezonlara doğru düzgün giremediğimiz gerçeği var yıllardır. 2009-10 sezonundaki 8'de 8 istisnası dışında lige iyi başlayamadığımız ve ilk yarılarda 35 puandan fazlasını toplayamadığımız da bir diğer gerçek. Böyle bakınca ligin ilk maçındaki kayıp sürpriz olmuyor. Öte yandan camianın beklentileri her zamanki gibi yüksek ve bu beklentilerin yakınından bile geçilememiş olması da büyük hayal kırıklığı yaratıyor. Hele ki geçen sezonu ligin ilk yarısında kaybettiğimiz gerçeği varken.

Birçok şekilde yenilgiye sebep aranılabilir. Suçlu gösterilebilir. "Bireysel hatalardan dolayı oldu" denilebilir. "Takım gevşedi" denilebilir ve hatta bir adım daha ileri gidip mide bulandırıcı şekilde klişeleşmiş olan "Akıllar Arsenal maçındaydı" gibi bir kılıf dahi uydurulabilir.

Ben bunları yapma taraftarı değilim. Kötü oynayanın kaybetmemesi kadar doğal bir durum yok. Hak etmeyen de kazanmamalıdır futbol biraz adaletli bir oyunsa. Fenerbahçe'nin oynadığı futbol kazanmayı hak eden bir futbol değildi. Bunu söylemekten çekinmemeli kimse. Kötüye kötü demeyi bilmeli.

İLK YARI

Genel olarak sonuç itibariyle çok fazla şikayet edilebilecek bir ilk yarı oynadığımız söylenemez. Özellikle skorun çabuk yaklanmış olması, Emenike'nin ön alandaki hareketliliği ve alan parselleme açısından takımın çok üretken olmasa dahi rakibin üretmesine engel olduğu bir ilk 45 dakika oynandı.

Özellikle vurgulamak istediğim bir nokta var. Bir takım oyunun her anında üretken olacak diye bir kaide yok. Önemli olan üretilemeyen anlarda rakibin üretmesine engel olmaktır. Bunu Galatasaray maçında 30 dakika gösterebildi Fenerbahçe. Konya deplasmanında ise ilk yarı geneline bunu yaydı denilebilir.

İKİNCİ YARI

Rüzgarın tersine döndüğü ve olumlu tek bir şey söylemenin mümkün olmadığı bir ikinci 45 dakika. Gömülerek Emenike'ye uzun top oynamak bizim skor üstünlüğünü muhafaza etme planımızsa, bazı şeyleri şöyle dikkatlice gözden geçirmekte fayda var demektir.

Nitekim rakibin gelmesine izin verdiğimiz her dakikanın bizim için büyüyen tehlikelerle dolu olduğunu acı bir şekilde tecrübe ettik. 10 kişiyle Galatasaray'a karşı kapanmanın dahi Konya'dan baskı yemekten daha karakterli olduğunu düşünüyorum. Neticede birinde adam eksikliği var ama bu maçtaki ikinci yarı oyunu kabul edilebilir bir durum değil.

"Emenike skor 2-1'ken o pozisyonu atsa bunları konuşmuyor olurduk" diyecekler de çıkacaktır. Futbolda -se/-sa pek kullanılması keyif verici olan ekler değil. Basit bir avuntudan öteye gitmiyor. O pozisyona dair tek olumlu şey ise yıllar sonra takımın kontraya o kadar çabuk kalkmış olması.

1-2

Rakip 4'ü ceza sahası içinde, 1'i de yay üzerinde olmak üzere 5 kişiyle geldiğinde bizim savunmamızın haline bakın. Hasan Ali kendi bölgesini ihmal edip ortaya gidiyor ve boş kalan ters kanattan golü yiyoruz. Çok amatörce bir gol. İlk yarı boyunca iyi alan parselleyen bir takımın ikinci yarıda rakibini üstüne çekerek böyle bir gol yemesi kabul edilebilir değil.

2-2

Tamamen Cristian'ın hatası. Bu kadar laubalilik ciddi şekilde sinir bozucu. Daha geçen hafta oyundan çıktığı için surat asan bir oyuncunun şu hareketi akıl alır gibi değil. Cristian konusunda çok fazla şey yazılabilir ama bu yazılacaklar sadece bu maç özeliyle sınırlı kalmaz. Kendisi hakkındaki fikirlerimi okuyan, takip eden herkes biliyor. Daha fazla bir şey söylemek istemiyorum.

3-2

Hatalar zinciri şeklinde gelişen bir gol. Nasıl geçen sezonki Antalyaspor maçında olduğu gibi hatanın Salih'e yıkılmasına izin vermediysek, bu maçta da aynı şekilde yaklaşmalıyız. Salih hatalı olabilir, ama kademesinde olması gerekirken rakibini izleyen bir savunma hattı varken ben faturayı Salih'e kesmem.

TEKNİK EKİP

Genellikle teknik ekiplere oyuncu değişiklikleri üzerinden saldırmak çok kolaydır. Kime sorsanız Alper-Salih ve Kuyt-Webo değişikliklerinin de bu maçın kaybedilmesinde direkt etkisi olduğunu söyler. Sıkıntı şu ki buna katılmamak elde değil. Pili bitmiş veya umursamaz bir şekilde sahada gezen oyuncular 90 dakikayı tamamlarken Alper'in çıkması birinci sıkıntı mesela.

Kuyt-Webo değişikliği Kuyt'ın sağlık durumundan dolayı anlaşılabilir bir durumken Webo'nun kariyeri boyunca oynadığı merkez forvet yerine sağ kanatta oynamış olmasına ise ben hiç anlam veremiyorum. Tamam, genç oyuncuları tecrübe kazanmaları ve adaptasyon için başka pozisyonlarda denemek normal bir durum ama 30 yaşını geçmiş ve kariyerini merkez santrafor olarak yapmış bir oyuncuyu çizgiye sürmenin mantığını ne yazık ki çözebilmiş değilim.

2-2'den sonra kenar yönetimin donakalması ise düşündürücü. Maçı izleyen Fenerbahçe taraftarı donakalabilir o durumda ama kenardan ateşleyici bir şey yapılmalıdır. Bir hamlenin, bir fırçanın veya en basitinden bir mimiğin dahi birçok şeyi değiştirebildiğini herkes biliyor. Hiçbir şeyin yapılmamış olması ciddi şekilde can sıkıcı.

TERCİH YANLIŞLARI

Kendi adıma değinmek istediğim birkaç nokta var. Oyuncu değişikliklerini doğru bulmadığımı vurguladım ama özellikle de Salih konusunda birkaç şey yazmak farz oldu. Salih'in sezon başı kampı almadığını, sürekli U-bilmemkaç milli takımında oynayarak takımla antreman yapmaktan çok milli takımda vakit geçirdiğini, bunlardan dolayı adam gibi yaz tatili yapamayıp dinlenemediğini ve mental yorgunluğunu üzerinden atamadığı gerçeği var. Salih'i mental olarak biraz rahat bırakıp, fiziksel olarak güçlendirmek gerek. Ufak ufak da forma şansı vererek tekrar kendisini sahaya ısındırmak ve sonrasında yine randımanlı bir şekilde kullanabilmek bence en doğrusu, ama yine de karar Ersun Hoca'nın bu konuda.

Bir diğer şikayetim de Kuyt konusunda. % 100 sağlıklı olmayan hiçbir oyuncunun değil yedek kulübesinde, maç kadrosunda olmaması gerektiğini düşünüyorum. Kuyt'ın kaşı tam randıman vermesine daha erkenden engel olmaya başlayabilir ve biz mesela 20. dakikada zorunlu bir değişiklik yapmak durumunda kalabilirdik. Geçen sene Emre'nin sakatlık durumu üzerinden eleştirdiğim konuya burada geri dönmek istiyorum. Bu fedakârlık dense de bence hiç profesyonel olmayan bir durum. Tamam, bugün Kuyt durumuna rağmen iyi sayılabilecek bir oyun ortaya koymuş olabilir, ama tam randıman veremeyen bir Kuyt yerine kendisini göstermeye ihtiyacı olan başka bir oyuncuyu sahada görmeyi tercih ederim.

ARSENAL MAÇI ÖNCESİ

Maç seçen ve reaksiyon takımı olarak gördüğüm oyuncu grubumuzun işleri mutlaka daha sıkı tutacağı ve daha fazla motive olacağı bir karşılaşma olacaktır. Tablo karanlık olduğu için bu maçın bir çıkış maçı olarak görüleceği gerçeği de var. Ancak resmi maçlar göz önünde bulundurulduğunda ilk Salzburg maçında 15, ikinci Salzburg maçında 30, Galatasaray maçında yine 30 ve bu maçta da 45 dakika diri görünen bir Fenerbahçe'nin, topla oynamayı seven, baskılı ve atletik bir takım olan Arsenal karşısında daha henüz sezon başında maç boyunca kendi kapasitesinin üstüne çıkması gerek. Bu mümkün mü? Tabii ki mümkün, ama geride kalan maçlara bakıldığında bunun olabileceğini düşünmek biraz fazla pembe tablo çizmek olur. Ha "Arsenal'in çok önemli eksikleri var" diyenler de çıkacaktır. 4 değil 14 oyuncusu da eksik olsa, rakip her sene Şampiyonlar Ligi'nde iyi kötü bir şeyler yapan Arsenal. Bunun farkına vararak yorum yapmakta fayda var.

SONUÇ

Olumlu bir şey göstermenin mümkün olmadığı bir maçtan haklı bir mağlubiyetle ayrıldık. Daha fazla bir şey söylemek mümkün değil. Ersun Hoca'nın hangi oyuncuya hangi şekilde ihtiyacı olduğuna karar vermesi ve kararlarını tereddüt etmeden uygulaması gerektiğini düşünüyorum. Umarım şans yanında olur ve kötü başlangıca rağmen işleri rayına oturtarak ipi önde göğüsleyebilir.