Kadıköy'deki Vaslui maçında yapılan "Vefa" dan sonra aklıma gelmişti.
Yazmıştım da Twitter'da.
Yüzlerce olumlu tepki gelmişti.
Kaynamasın, unutulmasın diye buraya da taşımak istedim.
Son 10 yılda birkaç farklı melodi çaldı gollerimizden sonra Kadıköy'de.
Hepsi güzel, hepsi coşkuluydu.
Zaten önemli olan goldü.
Şimdi;
Önce, yukarıdaki videoyu bi' çalıştırın, çalsın müzik.
Sonra şöyle bir arkanıza yaslanıp düşünün;
Gollerden sonra "Hababam Sınıfı Melodisi" çalıyor Şükrü Saracoğlu'nda.
Türkiye'ye mâl olmuş, kayıtsız şartsız herkesin, her neslin sevgi, saygı ve takdirini kazanmış ve ama Fenerbahçe ile özdeşleşmiş Hababam Sınıfı.
Okuldan kaçıp, "Fener'in maçına" gidenlerin ruhu.
Futbolun temiz, Fenerbahçe'nin tüm yurtta en çok sevildiği dönemlerin sembolü.
Hababam Sınıfı.
Coşkusu, neşesi, enerjisi, rengi çok anlamlı ve özel bir melodi.
Rahmetli Melih Kibar'ın bizlere hediyesi.
Bir de Fenerbahçe'nin attığı golden sonra düşünün bu melodiyi;
Tribünlerdeki kucaklaşmayı hayal edin.
Olması gerektiği gibi, özü sevgiden gelen bir coşku,
Ruhu tutkudan oluşan bir enerji.
Hababam Sınıfı Fenerbahçelidir, Fenerbahçe halkın takımıdır.
diyorsak eğer;
Saha içi/dışı, Türk futbol kamuoyunda yaratacağı olumlu etki,
Normalleşme sürecinde yaratacağı değişim ve sinerji,
Geçmişle geleceğin bir sembolde birleşmesi
adına,
Gollerden sonra Hababam Sınıfı Melodisi ve sonunda "Hababam Güm Güm Güm!"