Modern çağın truva atı: Mağduriyet

Bugünün zalimleri; bitmeyen "28 Şubat" haberleriyle bilinçaltına mağduriyeti kazıyor. Tıpkı kuzey rüzgarı gibi. Mağdur maskeli zalimler. 

Defalarca haykırdım; mağduriyet en büyük truva atı bu memlekette. Şırınga. Morfin. Mağduriyet maskeleri takmış zalimler ordusu başımızda. 

Halkı bu derin uykudan ne uyandırır bilmiyorum artık. Eğitim değil. Siyaset değil. Savaş hiç değil. Çalar saati ne zamana kurdular acaba? 

Halkın uyuduğu beşiği sallayanlar, basında tef çalanlardan fazla olduğu sürece bu kabusu görmeye devam edeceğiz. Sivil inisiyatif nerede? 

En güzel mağduriyet maskesini kim takarsa, ona veriyorlar artık zulm asasını. Gurur yaparsan bizim gibi, teneke bağlıyorlar kuyruğuna.

Dün akşamın döküntüleri yukarıdaki satırlar.

İzleyenleri bıktıran ama ifa edenleri azdıran bir tiyatro.
"Mağdurum da mağdurum" feryatları.
Kimi dolu, kimi boş.

Ama boşu da, dolusu da pazarlıyor, gölgesine saklanıyor, suistimal ediyor -varsa- yaşadığı mağduriyeti.

Ya da külliyen yalan söylüyor.
Bir propagandaya alet ediyor insanların merhametini.

Biliyor ki bu millet duygusal.
Kararlarını ve kanaatini aklı ile mantığı oluşturmuyor.

Veriyor o da coşkuyu; türkülerle beziyor sözde mağduriyetini, gözyaşlarını siper alıyor, insanların vicdanlarına mevzileniyor acımasızca.

Dönün bakın bir Türkiye'nin yakın tarihine.
Onlarcasını göreceksiniz her köşe başında, ucuz mağduriyet maskelerinin.

Dün, bugün, yarın.
Bulmuşlar bir geçer akçe,
Yürüyorlar akıllarınca.

Ezilen, hakkı yenilenin mağrur,
Zalimin, iblisin mağdur olarak pazarlandığı bir ülke artık burası.

Modern çağın truva atı, mağduriyet.
Sen istediğin kadar beraat et.